Η Μελίνα περνάει τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της με το νεογέννητο μωρό της και έχοντας δίπλα της τον Αχιλλέα να τη στηρίζει και να τη βοηθάει. Ωστόσο, η μικρή φαίνεται ότι τους ταλαιπωρεί πάρα πολύ, καθώς σαν μωρό έχει τις δικές της ανησυχίες. Κλαίει συνεχώς και το ζευγάρι είναι πάρα πολύ εξαντλημένο. Δεν κοιμούνται καθόλου και γενικά δεν έχουν μια ώρα δική τους για να ξεκουραστούν…
Μετά από μια εξαντλητική μέρα, όπου η Μελίνα και ο Αχιλλέας είναι κομμάτια από την κούραση, βάζουν το μωρό στην κούνια του και ακριβώς δίπλα του πέφτουν να κοιμηθούν στο δικό τους κρεβάτι. Οι ώρες περνάνε και το ζευγάρι βυθίζεται σε βαθύ ύπνο, καθώς όλο αυτό τον καιρό έχουν κάνει απίστευτα ξενύχτια.
Ξαφνικά ο Αχιλλέας πετάγεται από τον ύπνο του και ψάχνει το ρολόι ανήσυχος για να δει τι ώρα είναι καθώς αναρωτιέται γιατί ακόμα δεν τους έχει ξυπνήσει το μωρό. Δεν προλαβαίνει να κάνει καμία κίνηση και αμέσως με την ίδια αίσθηση πετάγεται πάνω ανήσυχη και η Μελίνα. Οι δυο τους κοιτάζονται σαν χαμένοι σχεδόν, δεν ξέρουν πού βρίσκονται. Σαν μέσα σε όνειρο ο Αχιλλέας πετάγεται και μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας λέει: «Μα πώς πέρασε έτσι η ώρα;».
Η Μελίνα επίσης σαν να ζει σε άλλο κόσμο τον ρωτάει: «Πόσες ώρες κοιμόμαστε;». Ο Αχιλλέας κοιτάζει το ρολόι, της απαντάει και αναρωτιέται: «Πάνω από τέσσερις ώρες. Το μωρό πώς και δεν ξύπνησε;». Το ζευγάρι κοιτάζεται και σαν να τους τσίμπησε μύγα, σηκώνεται από το κρεβάτι και τρέχουν και οι δύο προς την κούνια του μωρού. Το μωρό είναι ξύπνιο, αλλά δεν κινείται, δεν κλαίει και δεν ακούγεται καν.
Η Μελίνα μόλις το βλέπει τρομάζει και αρχίζει να φωνάζει: «Γιατί δεν κλαίει; έπαθε κάτι; Αχιλλέα, τι έχει το μωρό, λες να μην αναπνέει;».
Ο Αχιλλέας την κοιτάζει έντρομος, δεν ξέρει τι να πει, δεν ξέρει τι να κάνει. Αμέσως η Μελίνα αντιδρά και παίρνει το μωρό στην αγκαλιά της, ενώ ο Αχιλλέας δίπλα της τρέμει από το φόβο του για τη ζωή του παιδιού του και της λέει: «Κοίταξέ το Μελίνα. Είσαι σίγουρη; Αναπνέει;».
Η Μελίνα αφού κοιτάζει καλά-καλά το μωρό της, παίρνει μια βαθιά ανάσα ανακούφισης και αμέσως γυρίζει να καθησυχάσει τον Αχιλλέα που είναι τελείως τρελαμένος: «Αχιλλέα, με τρέλανες. Αφού έχει ανοιχτά τα μάτια, λες να μην αναπνέει;».
Αυτός όμως δεν μπορεί να ησυχάσει και συνεχίζει να βρίσκεται σε πανικό: «Ναι, έχει μια βάση όπως το θέτεις. Γιατί δεν έκλαψε όμως; Να το θηλάσεις να δούμε αν τρώει», της λέει, αλλά η αντίδρασή του δεν τη βοηθάει να σκεφτεί κι αυτή λογικά και πρακτικά. Μάλλον της κάνει κακό και προσπαθεί να τον συνεφέρει: «Αχ, σε παρακαλώ Αχιλλέα μου, σταμάτα», τον παρακαλεί, αλλά ο Αχιλλέας δεν μπορεί να συνέλθει από το σοκ και συνεχίζει: «Πώς σταμάτα. Τι σταμάτα; Κάτι συμβαίνει εδώ. Κάτσε να του πάρω το σφυγμό», συνεχίζει τρέμοντας στην κυριολεξία.
