Έχεις τάσεις δολοφονίας;… Για την ακρίβεια, πότε ήταν η τελευταία φορά που δολοφονικές σκέψεις και σκηνικά ευφάνταστων και πάντως μαρτυρικών βασανιστηρίων πέρασαν από το μυαλό σου; Το θύμα δεν έχει σημασία. Το αγόρι σου, το αφεντικό σου, κάποιος τυχαίος στο δρόμο που σε έβρισε, καθένας μπορεί να ξυπνήσει το φονικό ένστικτο που κρύβεις μέσα σου και να μεταμορφωθείς από αξιαγάπητο και φυσιολογικό κορίτσι στον Φρέντι Κρούγκερ στο Δρόμο με τις Λεύκες 1,2 και 3 μαζί.
«Είναι στιγμές που με το ζόρι με κρατάω. Που θέλω να ξεσπάσω και ας γίνει ότι να ναι. Αισθάνομαι ότι σκάω!», μου έλεγε η Έλβη τις προάλλες, που είχε πιεστεί από πρόσωπα και καταστάσεις τον τελευταίο καιρό. Και την καταλαβαίνω απολύτως. Για τον πολύ απλό λόγο ότι αισθάνομαι ακριβώς το ίδιο πολλές φορές. Και όλο πρέπει να συγκρατιέμαι.
Το ένστικτο της φονικής αρκούδας Γκρίζλι είναι κάτι που όλοι έχουμε μέσα μας. Ορισμένοι το ελέγχουμε καλύτερα, άλλοι λιγότερο καλά (είναι οι πιο επιθετικοί από εμάς, που κάνουν καβγά για το παραμικρό σε δευτερόλεπτα) και άλλοι καθόλου (οι ψυχοπαθείς δολοφόνοι που βλέπεις στις ειδήσεις). Το θέμα είναι πώς να μη μεταπηδήσεις κατηγορία και να παραμείνεις στην πρώτη και ακίνδυνη. Τρόποι υπάρχουν και με λίγη καλή θέληση (και πολλή πολλή υπομονή σίγουρα) μπορείς να τους εφαρμόσεις:
Ανάλυση συνεπειών
Η Λίσμπετ Σαλάντερ στο «Κορίτσι με το Τατουάζ» ήξερε πολλά παραπάνω από εσένα όταν την έκανε… Πριν από κάθε πράξη σου, και εκεί που αισθάνεσαι το καπάκι της χύτρας έτοιμο να εκραγεί, ρώτα τον εαυτό σου: και μετά; Τι θα συμβεί μετά; Γιατί μπορεί να είναι κάτι πολύ απλό π.χ. να χωρίσεις, κάτι το οποίο και ήθελες στην τελική. Ωστόσο, αν η συνέπεια του να βρίσεις τον manager σου στη δουλειά είναι να απολυθείς ή να σε τρέχουν στα δικαστήρια επειδή έφερες το τακούνι στο μάτι του λιγούρη που σε κόζαρε στο δρόμο, τότε ναι, πρέπει να συγκρατηθείς…
Ηρέμησε, ηρέμησε, ηρέμησε
Και διαπραγματεύσου με τον εαυτό σου για ποιο λόγο το συγκεκριμένο συμβάν σε κάνει να σκοτώσεις άνθρωπο; Είσαι υπερβολική; Μήπως παραδίνεις αξία και μεγαλοποιείς κάποια πράγματα ή καταστάσεις, κάνοντας την τρίχα τριχιά; Πρόσεξε! Η ειλικρινής αυτή ερώτηση χρειάζεται και απολύτως ειλικρινή απάντηση, για να είναι αποτελεσματική. Αν η απάντηση είναι θετική, τότε το μακελειό αποφεύγεται κι εσύ ηρεμείς. Αν πάλι όχι…
Σκέψου αν αξίζει τον κόπο
… και ο δέκτης των απειλητικών σου προθέσεων όντως σου έχει κάνει κάτι σοβαρό (και ναι, αξίζει να αντικρίσει το αιμοδιψές τέρας που κρύβεις μέσα σου), τότε μία μόνο ερώτηση υπάρχει: Αξίζει πραγματικά τον κόπο; Που εξειδικεύεται ως εξής: να πέσω στο επίπεδό του/της; Να του/της δείξω πόσο πολύ με πείραξε; Να του/της σπάσεις τα μούτρα και να έχεις άλλα τρεξίματα μετά; Αν εδώ απαντήσεις θετικά, τότε, αφαιρούμε τις τρεις πρώτες συμβουλές και το μόνο που έχω να σου πω είναι μία λέξη: Όρμα!
Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο
Και για την ακρίβεια, κατεψυγμένο! Είναι ίσως η μόνη περίπτωση που πιστεύω στις Γραφές και το «οφθαλμόν αντί οφθαλμού» φαντάζει σαν το πιο σοφό ρητό από κτίσεως κόσμου (κυριολεκτικά…) Αν, παρά τις συμβουλές μου, δεν υπάρχει περίπτωση να το αφήσεις έτσι, τότε απόφυγε την επίθεση κατά μέτωπο. Είναι αυτή που έχει τις περισσότερες απώλειες, παράπλευρες και μη… Αντίθετα, άσε λίγο το χρόνο να κυλήσει και αν μπορείς να του/της επιστρέψεις τα ίσα από εκεί που δεν θα το περιμένει σε μεταγενέστερη φάση, ε τότε πίστεψέ με, θα το ευχαριστηθείς πολύ περισσότερο. Και δεν θα ξεμαλλιάζεσαι κιόλας στην τελική… Αν μπορείς να το κάνεις να μην φανεί ότι το χτύπημα προέρχεται από εσένα, ακόμη καλύτερα… Και μην ακούσω για ύπουλα και τα συναφή. Είπαμε, σε έκανε ύαινα! Άρα, το θύμα σου είναι καιρός να την αντιμετωπίσει…
Απλά προσπέρνα το
Στην τελική, ίσως η καλύτερη λύση να είναι απλά να μη δώσεις την παραμικρή σημασία. Ναι, το ξέρω ότι θέλει πολύ πολύ δουλειά με τον εαυτό σου και περισσεύματα αναισθησίας απεριόριστα. Αλλά, ξέρεις, δεν είναι μεγαλοψυχία ή ανωτερότητα, και μην το δεις έτσι. Είναι αυτογνωσία. Του ότι γνωρίζεις ότι δεν πρόκειται να επιτρέψεις στον εαυτό σου να ασχοληθεί ούτε δευτερόλεπτο παραπάνω με το θεματάκι, όποιο κι αν είναι αυτό. Είσαι πολύ μακριά από όλο αυτό, που το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να σε τοξινώνει και να σε γεμίζει κακή και αρνητική ενέργεια. Και εσύ θες να μείνεις καθαρή… Για αυτό, σταμάτα να ασχολείσαι με το ζήτημα… Ποιο ζήτημα; Α, το ξέχασες κιόλας; Σε καλό δρόμο είσαι….
