Οκ τα είπαμε και τα ξαναείπαμε σε σημείο πλεον να βαρεθείτε και εσείς και εμείς να ακουμε, να διαβάζουμε και να λέμε τα ιδια στις συζητήσεις με τους φίλους μας.
Η ατάκα της Κάλιας Ελευθερίου «Για να πετύχεις στην Κύπρο πρέπει να έχεις σχέση με ποδοσφαιριστή ή να πας καλλιστεία», έφερε τα πανω κάτω ή τα κάτω πάνω στα Media της Κύπρου.
Ωστόσο μια άλλη ατάκα ήρθε σαν κεραμίδα και μας άφησε άφωνους. Αυτή της Μαρίας Ιωάννου η οποία δήλωσε : «Δεν θα είχα ποτέ άντρα ποδοσφαιριστή. Θέλω οι άντρες να μπορούν να μιλούν».
Αναρωτιόμαστε τελικά ποια ήταν πια βαρια κουβέντα; Βρε Μαρία, βρε Μαράκι δεν τα λέμε αυτά τα πράγματα. Πόσο μαλλον όταν δεν είμαστε γνώστες του αντικειμένου. Ποιος είπε οτι οι ποδοσφαιριστές δεν ξέρουν να μιλάνε;
Και αν δεν ξέρουν τότε γιατι καταφέρνουν και κάνουν οικογένειες; Δεν λέω… Μπορεί στον κόσμο να φαίνεται πως δεν εχουν ευφράδεια λόγου…αλλά μην ξεχνάμε πως στις δηλώσεις τους δεν καλούνται να παίξουν ούτε το δημοσιογράφο, ουτε τον πολιτικό…
Καλούνται μετά απο 90 λεπτά που “σκίστηκαν” στο τρέξιμο μέσα στο γήπεδο να μιλήσουν για το αποτέλεσμα και τον αγώνα. Για δοκιμάστε να τρέχετε 90 λεπτά με αντίπαλο και μετά να εχετε την δύναμη να βάλετε σε σωστή τάξη τις σκέψεις σας… και να πρέπει να μιλήσετε δημόσια να εκπροσωπείτε μια ολόκληρη ομάδα και ταυτόχρονα να μην μπορείτε να πείτε διαφορετικές λέξεις απο αυτές που επιτρέπονται στην ορολογία του ποδοσφαιρου. Και αυτές δεν είναι πολλές.
Τι θέλω να πω… Κρίνουμε πάντα κάτι χωρίς ομως να ειμαστε στη θέση τους. Οπως οι παρουσιαστές εχουν ένα μοτίβο καλωσόρισμα, θεματολογία, κλείσιμο, έτσι και οι ποδοσφαιριστές οταν καλούνται μετα τον αγώνα να κανουν δηλώσεις πρεπει να χρησιμοποιήσουν ορολογίες ποδοσφαιρικές. (μαζι με το χαλανιασμα των 90 λεπτών)
Τι να πούμε βρε Μαράκι, βαριά η κουβέντα σου … Αντε να έλεγες θα δίσταζα να ημουν με ποδοσφαιριστή επειδη επικρατεί αυτή η εικόνα, να πούμε οκ…αλλά να βγάζεις το συμπέρασμα και να ειναι τελεσίδικο οτι δεν ξέρουν να μιλάνε, αυτό είναι υπερβολικό και….επιπόλαιο!
