Γενικά..δεν ειμαι εύκολος άνθρωπος. Αν εχεις σκοπό να μπεις στη ζωή μου πρέπει να έχεις γερές αντοχές. Βλέπεις… παλιοί έρωτες και αγάπες με έκαναν να κλειστώ στο καβούκι μου, να φορέσω πολλές πανοπλίες και να μην αφήνω άνθρωπο να με πλησιάσει.
Δεν ειμαι και ο πιο εύκολος άνθρωπος…στο λέω ξανά. Πρέπει να γνωρίζεις καλά για ποιο λόγο θες να βρίσκεσαι εδώ. Οχι αυτή τη στιγμή αλλά και σε μετέπειτα χρόνο!
Δεν μπορώ τα σύντομα, τα προσωρινά… Τα ψεύτικα, τα ανούσια. Θέλω αυτά που σε καίνε μέσα απο το χρόνο, απο την πάλη με τον έρωτα, αυτά που σε κρατάνε αιώνια γεμάτο ενέργεια. Οχι τα φωτάκια των Χριστουγέννων που αναβοσβήνουν, ούτε τα φώτα τροχαίας που μια ειναι πράσινο μια κόκκινο και μια στο περίμενε. Οχι εγώ θέλω αυτά τα φώτα του αυτοκινητόδρομου που την μέρα όλα ειναι λαμπερά απο μόνα τους και στο σκοτάδι ανάβουν για να σε φωτίζουν , για να σε προσέχουν! Αυτά τα φώτα θέλω!
Μπορείς και να με πεις περίεργη… διότι οτι θέλω ή ότι έχω, το θέλω μόνο δικό μου. Οχι να το μοιράζομαι. Αν ειναι να το μοιράζομαι το χαρίζω.
Θέλω το χρόνο μου και αν παλέψεις να με έχεις, δεν δέχομαι εκεί που πάω να σου ανοίξω την καρδιά μου , να φύγεις! Θα είναι προδοσία για μένα!
Θέλω να έχεις το χρόνο σου και το χρόνο μου. Εχω ανάγκη απο το να μένω μόνη κάποιες φορές και άλλες να πεθαίνω μαζί σου στο “πολύ μαζί”! Ούτε κολιτσίδες….ούτε αδιαφορίες.
Στο έχω πει δεν ειμαι εύκολος άνθρωπος. Μα αν με ξεκλειδώσεις θα δεις οτι η αγάπη που κρύβω μέσα μου μπορεί να σε απογειώσει. Μην με προδώσεις μόνο.
Οχι όπως έκαναν οι άλλοι… Οχι πως δεν θα σηκωθώ ξανά… Αλλά να… δεν θα έχω αντοχή να άφησω άλλο ξανά να μπει στη ζωή μου, θα φοβάμαι σαν κοριτσάκι μικρό … γιατί οι άνθρωποι χάθηκαν..και εγώ είχα δώσει μόνο αγάπη και ανθρωπιά. Θα απογοητευτώ και θα γυρίσω στο καβούκι μου..και δεν το θέλω!! Θέλω να ζω τον έρωτα!
