Η ζωή καμιά φορά παίζει περίεργα παιχνίδια.
Μπερδεύουμε ίσως αυτά που “βλέπουμε” με αυτά που “είναι”.
Στο τέλος όμως ζωή δεν είναι ότι βλέπεις και αγγίζεις… είναι ότι σκέφτεσαι συνεχώς … και αυτό είναι που αγαπάς αληθινά. Μπορείς να αγγίζεις και να βλέπεις πολλά μα ποιο είναι αυτό που σου κερδίζει την προσοχή και μετρά ώρες “πινκ πονγκ” στο μυαλό σου;
Μπορεί κάποιοι άνθρωποι να είναι δίπλα μας… αλλά να μην τους ζούμε, γιατί ίσως κάτι δεν υπάρχει, κάτι λείπει. Και άλλοι πάλι να μην είναι δίπλα μας αλλά να υπάρχουν συνεχώς μέσα μας. Αυτό είναι η αληθινή ζωή. Και κάπου εδώ ξεκινάν οι κόντρες συναισθήματος, λογικής, “θέλω” και “πρέπει” , αλήθειας και ουτοπίας, συνήθειας και ρίσκου.
Τι επιλέγετε εσείς; Τι τελικά είναι για σας η ζωή; Οι άνθρωποι δίπλα σας ή οι άνθρωποι μέσα σας;
