Η Δάφνη από την αρχή ήταν μια γυναίκα ανεξάρτητη, με πάθος για τη ζωή, αξιοπρεπής, τρελή ίσως αλλά βαθιά προβληματισμένη με τις σχέσεις των ανθρώπων. Η μεγάλη της αγάπη το «Μπρούσκο», το βιβλίο της που μέσα στις σελίδες του ξεδιπλώνονται όχι μόνο οι ιστορίες αλλά και τα συναισθήματα των ανθρώπων που τις έζησαν.
Είναι ελεύθερη η Δάφνη, όλα τα «πρέπει» λειτουργούν σαν θηλιά στο λαιμό της. Χωρίζει με τον Μύρο αλλά δεν αποχωρίζεται τον άνθρωπο Μύρο. Χωρίζει με τη δέσμευση, με το «πρέπει» και το «θέλω» του άλλου που μπορεί να μην είναι δικό της. Το βιβλίο της εκδίδεται, γνωρίζει τεράστια επιτυχία και η ίδια ζει μεγαλεία. Άλλωστε, πάντα λάτρευε τα… μεγαλεία!
