Και στην τελική ποιος νοιάστηκε πραγματικά για εμάς;
Της Ελενας Τσιακούπη (2013)
Eίναι στιγμές που τελικά συνειδητοποιείς ότι κανείς δεν θα είναι εκεί για σένα αληθινά.
Ας αφήσουμε τα ψέματα κατά μέρος. Κανείς δεν μπορεί να σε καταλάβει, να σε νιώσει να σε ζήσει καλύτερα από ότι εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου.
Στις δύσκολες στιγμές , όταν χρειάζεσαι ένα χέρι να κρατήσεις και δεν έχεις, τότε αυτό αποκαλύπτει ότι δεν είχες ποτέ κάτι αληθινό στη ζωή σου.
Όσοι λένε ότι νοιάζονται και σε αγαπάνε, στα δύσκολα θα πρέπει να σταθούν. Στα δύσκολα να σε νιώσουν και να μην φύγουν. Και τα δύσκολα δεν είναι μόνο τα δικά σου αλλά και τα δικά του άλλου. Πόσο σε βάζει στη ζωή του και μοιράζεται κάποια πράγματα μαζί σου.
Θα σας πω κάτι, αυτά που έζησα και βίωσα μέχρι τώρα. Οι άνθρωποι στην ζωή μου.
Από όλους τους ανθρώπους που είχα στην ζωή μου, πήρα κάτι, ένα μάθημα.
Κάποιοι άνθρωποι από αυτούς μου έδωσαν γερά μαθήματα.
«Οι άνθρωποι στην ζωή μου», είτε ήταν φίλοι μου, συνάδελφοι μου, ή σύντροφοι μου, συγγενείς μου είτε οτιδήποτε… άφησαν ένα μήνυμα.
Κάποιες φορές λένε πως οι άνθρωποι που συναντάς στην ζωή σου δεν είναι τυχαία. Και όταν κάτι πάει στραβά λένε ήταν κακό timing. Αφου δεν ήταν τυχαία γιατί να ήταν κακό timing; Μήπως έπρεπε αυτό να ήταν το timing και μέσα από αυτό να πάρεις άλλα μηνύματα ; Γιατί να μην το δεις από αυτή την οπτική; Γιατί δίνεις ελπίδες στον εαυτό σου να πιστεύει κάτι που ίσως θα μπορούσε να λειτουργεί και αντίστροφα; Σίγουρα δεν θα αποκλείσεις καμιά από τις δυο εκδοχές.
Αν έχετε δει το «Αν» του Παπακαλιάτη, θα καταλάβετε πως ναι μεν όλα είναι γραμμένα να συμβούν και σίγουρα οι άνθρωποι που ήρθαν στην ζωή μας δεν μπήκαν καθόλου τυχαία αλλά από εκεί και πέρα είναι θέμα επιλογών. Πόσο θα τους κρατήσεις, πως θα συμπεριφερθείς, πόσο θα τολμήσεις, πόσο θα αφεθείς κτλ.
Επιστρέφοντας πίσω , λέω ότι όλοι έχουν κάτι να μας δώσουν. Για παράδειγμα είχα ένα φίλο που μου έλεγε «άσε λίγο την λογική και ζήσε το με συναίσθημα», «αν το θέλεις όλα γίνονται». Με λίγα λόγια είχε μια θετική συμπεριφορά και σε ωθούσε να την ακολουθήσεις, αφού όλα έδειχναν πως τα λόγια του ήταν αξιόπιστα. Λένε να φυλάγεσαι από εκείνον που σε εξωθεί σε μια ενέργεια που δεν έχει κανένα ρίσκο για τον ίδιο. Τότε δεν το καταλάβαινα. Όταν ήρθε όμως η στιγμή που αφέθηκα, και όταν ήρθε η δική του στιγμή που τα βρήκε δύσκολα ξαφνικά το «άσε τη λογική», έγινε «πρέπει να βάλουμε λογική», το «όλα γίνονται», έγινε «δεν γίνεται», το «άμα θέλεις κάτι το μπορείς» έγινε«δεν μπορείς πάντα να κάνεις ότι θέλεις». Η θετικότητα έγινε αρνητικότητα και το απόλυτο στον λόγο του άλλαξε 180 μοίρες. Ναι καμιά φορά η ζωή φέρνει ανατροπές, όμως αυτό που σφράγισα ως κανόνα στην ζωή μου από αυτή την ιστορία ήταν το εξής «μέτρα τα λόγια σου πριν τα πεις. Και όταν τα λές να τα εννοείς και να τα πράττεις». Από τότε έγινα πιο σκληρό άτομο απέναντι στους ανθρώπους. Κοιτάω με καχυποψία τις πράξεις και δεν πιστεύω στα λόγια τους γιατί δυστυχώς ζούμε στην εποχή του «άλλα λέω, άλλα κάνω και άλλα εννοώ». Με απλά λόγια στην εποχή του συμφέροντος, βολέματος.
Κανόνας 1: Ό,τι λες να το εννοείς και ό,τι εννοείς να το λές και να το πράττεις
Η συναναστροφή με ένα άλλο γνωστό μου, ο οποίος με δυσκόλεψε αρκετά θα έλεγα, αφού το ένα ψέμα διαδεχόταν το άλλο και εγώ ήξερα την αλήθεια, ( λατρεύω να μου λένε ψέματα όταν γνωρίζω την αλήθεια!!) μου έμαθε ότι στο παιχνίδι της ζωής δεν πρέπει ποτέ να λες ούτε και ένα ψέμα. Το ένα ψέμα θα φέρει το άλλο και μέσα από αυτό χάνεσαι και γίνεσαι και εσύ ψεύτικός. Κάποιοι άνθρωποι δεν θέλουν να βοηθηθούν γιατί ίσως δεν καταλαβαίνουν τον εαυτό τους.
Κανόνας 2: Να είσαι ο εαυτός σου. Πάντα όμως ειλικρινείς και αληθινός. Ό,τι λες να είναι αλήθεια.
Μια μεγάλη πληγή, ήταν η «απώλεια» μιας αγάπης. Μιας αγάπης που έδειχνε ότι θα κρατούσε. Δεν κράτησε όμως διότι τα λάθη και οι εγωισμοί ήταν αρκετοί. Μετά το κάθε τέλος, βλέπεις τον αληθινό εαυτό του άλλου ( έτσι λένε). Σε αυτή την ιστορία, λοιπόν, έπρεπε να υποστώ τις συνέπειες των λαθών μου, αλλά με σάλτσα και διάφορα σενάρια. Ο εγωισμός του άλλου όμως να δει και τα δικά του λάθη, και η «παρηγοριά», ότι μόνο ένας έφταιγε, μας έκανε εχθρούς. Ναι κοιτά να δεις, δυο άνθρωποι που γνωρίζονται τόσο καλά να γίνονται ξένοι. Ειρωνεία; Τι έμαθα από αυτή την εμπειρία; Ο,τι τα λάθη σου τα πληρώνεις καμιά φορά πιο ακριβά και ότι ποτέ ξανά στην ζωή δεν θα ανεχτώ ανθρώπους που ξέρουν μόνο να βλέπουν μονόπλευρα , μόνο και μόνο για να συμβιβάζομαι ή γιατί αγαπώ.
Κανόνας 3: Από τα λάθη να μαθαίνεις , μα να κρίνεις πιο αυστηρά τον εαυτό σου.
Δεν θα προχωρήσω σε περισσότερα. Αυτά που έμαθα πέρα από τους κανόνες, είναι ότι οι ανθρώπινες σχέσεις μπορεί να μην είναι εύκολες, αλλά γίνονται πιο απλές αν είστε ξεκάθαροι με τον εαυτό σας και τους άλλους, εάν υπάρχει θέληση, αποβολή εγωισμού. ‘Έμαθα πως όσες δυσκολίες στη ζωή και να βρεις για όλα υπάρχουν λύσεις. Και αν δεν χωράς στην ζωή κάποιου να φεύγεις…δεν αξίζει να στριμώχνεσαι. Αυτός που πραγματικά θέλει, βρίσκει τρόπο, χρόνο και λύσεις να σε κρατήσει στην ζωή του. Και αν σε χάσει, αμέσως ξέρει και που θα σε βρει. Αυτοί που νοιάζονται όμως πραγματικά δεν θα φύγουν από την ζωή σου, θα μείνουν και θα παλέψουν με κάθε τρόπο, να βρούν λύση για να σε έχουν μέσα σε αυτή, αλλιώς ποτέ δεν νοιάστηκαν για σένα αληθινά.
Και μετά από όλα αυτά, λοιπόν, αν είχες ακόμα μια ευκαιρία… θα άλλαζες αυτά που έκανες ;
(Εχει γραφτεί τον Ιούλιο του 2013)
