Η αληθεια μια γυναίκα δε συνειδητοποιεί οτι έφτασε η στιγμή, μέχρι τη στιγμή που θα φτάσει.
Λίγο μπερδεμένα σας τα λέω ε;
Πριν 9 μήνες (βασικά 7.5) οταν εμαθα οτι είμαι εγγυος ( δεν το εμαθα και νωρίς)… αντιλήφθηκα οτι η ζωή αλλάζει. Αλλάζει οχι η καθημερινότητα αλλα πλεον πως η ευθύνη μεγαλώνει και πρεπει να προσέχω τον εαυτό μου πιο πολυ γιατι κουβαλάω ακόμα ενα αλλο ανθρωπο μέσα μου.
9 μήνες μετά και λίγο πριν ερθει η ώρα να καλοσωρίσουμε το μικρο μας αγγελο… νιώθω πως ακομα δεν εχω συνειδητοποιήσει τι κουβαλάω μήνες τώρα μέσα μου. Σίγουρα υπήρξαν οι δυσκολίες της εγκυμοσύνης αλλα ήρθαν ολα τόσο φυσιολογικά που δεν θα έλεγα οτι με βασάνισε ιδιαίτερα αν το δω γενικά.
Η κοιλίτσα μεγάλωσε… τοσο που νιώθω μια τεράστια μπάλα…! Ο καθρέφτης εγινε το αγαπημένο μου αξεσουάρ για την κοιλίτσα και μόνο. Αλλα μέρη του σώματος δεν κοιτάζω αφου εχω φουσκώσει και στο πρόσωπο και στα πόδια.
Η ζυγαρία πλέον δείχνει 17kg περισσότερα , αλλα αυτο δε με απασχολεί. Αυτο που θέλω ειναι το μικρό μου να γεννηθεί με υγεία και ολα να πάνε καλα κατα τον τοκετό. Δεν μπορω να πω πως δεν έχω ανησυχία.. Ολα τα πρωτόγνωρα πράγματα … το άγνωστο παντα σου δημιουργεί ανησυχια.
Το πως θα είναι εκεινη η στιγμή δεν ξερω και πραγματικά δεν μπορώ να φανταστω. Το σιγουρο ειναι οτι τώρα που σας μιλάω ο μικρός μου κλωτσάει λες και καταλαβαίνει πως μιλάω για αυτόν.
Ζω κάθε στιγμή μαζί του και ας ειναι μέσα στην κοιλιτσα μου. Ευχομαι την ευλογία αυτή να την ζήσουν ολα τα ζευγάρια!!
Σας αφήνω και σας φιλώ (Μην ξεχνάτε να διαβάζετε την στήλη μου “Αληθινές ιστορίες της Ελενας”
Με αγαπη Ελενα χ χ χ
