Πόσο κοστίζει μια αλήθεια; Και πόσο στα αλήθεια μια αλήθεια μπορεί να αλλάξει τα πάντα; Πόσα ανατρέπει η αλήθεια στο περασμά της και πόσα μπορεί να πάρει μαζί της;
Εκει που δίνεσαι ολοκληρωτικά, εκεί που καταθέτεις την ψυχή σου, εκεί που αφήνεις τα «πρέπει» και τα «μη» να σε επηρεάσουν, εκεί που η αλήθεια μοιάζει να είναι η μόνη δύναμη…εκεί, ακριβώς εκεί, μπορεί η αλήθεια να σε μαχαιρώσει. Δεν φτάνει να είσαι εσύ αληθινός. Χρειάζεται να έχεις και συνεπιβάτες σε αυτό το ταξίδι. Συνεπιβάτες που θα βγάλουν τις μάσκες και θα βαδίζουν σαν εσένα. Γυμνοί. Χωρίς ίχνος ντροπής και χωρίς φόβο για την αλήθεια. Γιατί εκεί που χάνεται η αλήθεια ξεκινάει η προδοσία. Και εκεί που ξεκινάει η προδοσία αρχίζει ο πόνος και εκεί που πλησιάζει ο πόνος φανερώνεται το ψέμα. Ένα ψέμα που πάντα η αλήθεια θα το νικάει. Θα το βγάζει στην επιφάνεια και θα το διώχνει μακρυά. Εκεί ακριβώς ραγίζει η καρδιά. Εκεί ακριβώς χάνεται το φως. Σβήνει για λίγο η αυλαία. Και τα όνειρα απλά πέφτουν στο κενό. Εκεί ακριβώς ακούγεται ο πιο απόηχος ήχος. Το πιο άσχημο νανούρισμα. Το πιο θλιβερό τσιφτετέλι. Εκεί ακριβώς το φως τυφλώνει τα μάτια και το σκοτάδι γίνεται τρομακτικό και επικίνδυνο.
Δεν ξέρω αν το έχεις νιώσει, ξέρω με σιγουρία πως θα το νιώσεις. Γιατί έτσι είναι η ζωή. Γιατί απλά πρέπει να μάθεις κάτι. Γιατί ίσως να ήσουν η αιτία να το νιώσει κάποιος άλλος.Γιατί…γιατί…γιατί… πολλά γιατί..πολλοί οι λόγοι και πολλές οι κρυμμένες αλήθειες. Τόσες πολλές που όταν φανερώνονται είναι σαν ένα ηφαίστειο που δεν λογαριάζει τίποτα και κανέναν, απλά σκορπάει γύρω του φωτιές και φλόγες και η ατμόσφαιρα γίνεται αποπνηκτική και δεν μπορείς να αναπνεύσεις και νιώθεις να πνίγεσαι και φοβάσαι πως θα όταν κλείσεις τα μάτια θα χαθείς και ελπίζεις όταν ανοίξεις τα μάτια να είναι όλα ένα κακό όνειρό. Ένα όνειρό που όμως σε παίρνει από το χέρι και σε βουτάει σε μια σκοτεινή τρύπα. Και εσύ απλά δεν μπορείς να ξεφύγεις. Γιατί δεν είναι ένα κακό όνειρό τελικά, είναι η πραγματικότητα. Η δική σου πραγματικότητα.
Όχι δεν φταις εσύ. Δεν φτάει κανείς. Απλά δεν μιλάνε όλοι από τη ψυχή τους. Δεν μιλάνε όλη με την καρδιά τους και δεν μιλάνε όλοι την ίδια γλώσσα. Δεν λένε όλοι την αλήθεια γιατί απλά δεν έχουν μάθει όλοι να ζούνε έτσι. Μην τους κρίνεις ομορφιά μου, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι , άνθρωποι. Δεν αποζητούν όλοι την ειλικρίνεια και δεν είναι φτιαγμένοι όλοι για να κάνουν το καλό. Μην τους κρίνεις καρδιά μου, δεν είναι όλοι σωστοί. Και δεν πρέπει να είναι.
Γιατί πολύ απλά δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Χρειάζονται και αυτοί για να παίρνουμε μαθήματα. Χρειάζεται το ψέμα για να λάμπει η αλήθεια. Χρειάζεται το σκοτάδι για να φωτίζεται το φως και χρειαζονται και αυτοί που σε πληγώνουν για να ξεχωρίσεις αυτούς που θα σε αγαπήσουν.
Να θυμάσαι πάντα πως ότι κι αν γίνει υπάρχει ποινή αλήθειας στο βιβλίο με τους νόμους της ζωής. Και είναι η μόνη ποινή που δεν μπορεί κανείς να προσπεράσει, να σβήσει ή να αλλάξει. Ίσως μια μέρα να την πληρώσεις κι εσύ….
