Σημάδια από τατουάζ

Δεν θα το μετανιώσεις; Kι όταν γίνεις μαμά τι θα πεις στα παιδιά σου; Σκέφτηκες πως θα φαίνεται σε 10 χρόνια; Κι αν σου κάνουν πρόβλημα στη δουλειά σου; Κι αν αλλάξει το σώμα σου και φαίνεται χάλια;

Χίλιες ερωτήσεις για κάτι το οποίο εγώ θέλω να κάνω στο δικό μου σώμα. Χίλιες ερωτήσεις για μια δική μου απόφαση. Για μια προσωπική επιλογη. Για κάτι που με εκφράζει βρε αδερφέ. Και όχι δεν θα το μετανιώσω. Αυτό το σημάδι που εγώ αποφασίζω να χαράξω στο σώμα μου, εγώ αποφασίζω να το “δημιουργήσω” είναι κάτι που δεν θα μετανιώσω ποτέ και ξέρεις γιατί; Γιατί εγώ το έκανα στον εαυτό μου. Ενώ όλα τα υπόλοιπα σημάδια που άφησαν όσοι πέρασαν από τη ζωή μου, μπορεί να μην τα βλέπεις,  αλλά με πόνεσαν τόσο πολύ που όσο κι αν προσπάθησα να τα αφαιρέσω δεν λένε να φύγουν. Μένουν εκεί κολλημένα να μου θυμίζουν όσα πέρασα.

Ε λοιπόν, αυτά τα σημάδια που εγώ αποφάσισα να σχεδιάσω στο σώμα μου είναι αυτά που μου θυμίζουν όσα πέρασα με έναν τρόπο πιο αισιόδοξο. Είναι αυτά που μου θυμίζουν όσα έζησα με ένα τρόπο πιο μαγικό. Είναι αυτά που μου ξυπνούν όσα δεν θέλω να ξεχάσω ποτέ με έναν τρόπο πιο “δικό” μου.

Κι αν με αξιώσει ο Θεός να γίνω μαμά θα τους πω την ιστορία τους. Γιατί το κάθε ένα από αυτά έχει την δική του ιστορία. Το κάθε ένα από αυτά “μιλάει”. Και λέει πολλά. Τόσα που αν τα ακούσεις μια μέρα ίσως τότε να με καταλάβεις λίγο. Και είμαι σίγουρη πως τα παιδιά μου δεν πρόκειται να απορρίψουν την μαμά τους για αυτά τα σημάδια. Ίσως και να την αγαπήσουν περισσότερο. Γιατί απλά η μαμά ήταν τόσο δυνατή που “χαράκωσε” το σώμα της με όσα θέλει να θυμάται πάντα.

Δεν με ενδιαφέρει πως θα φαίνονται στους άλλους σε 10 χρόνια. Ξέρω πως θα φαίνονται σε μένα. Και είμαι σίγουρη πως θα έχουν την ίδια εικόνα που είχαν το 1ο  λεπτό που δημιουργήθηκαν. Είμαι σίγουρη πως ακόμα και μετά από 10 χρόνια όποτε τα κοιτάω θα έχω τα ίδια συναισθήματα. Είμαι σίγουρη πως θα με εκφράζουν το ίδιο. Οπότε δεν με ενδιαφέρει πως θα φαίνονται. Με ενδιαφέρει που είναι κομμάτι δικό μου. Απόλυτα δικό μου. Βγαλμένα από όσα πέρασα.

Ξέρεις κάτι, πάντα η εικόνα έπαιζε καθοριστικό ρόλο για το τι θα πουν οι άλλοι για σένα μόλις σε δουν. Ξέρεις κάτι, δεν με ενδιαφέρει πια. Είμαι αρκετά μεγάλη ώστε να ξέρω ποια είμαι, να ξέρω τι ζητάω από τη ζωή μου και να ξέρω και πως να το αποκτήσω. Αν χάσω μια δουλειά γιατί απλά έχω αυτά τα  “σημάδια” τότε μάλλον αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν αντιμετωπίσει πιο βαθιά σημάδια. Αν χάσω μια δουλειά μόνο για την εμφάνιση μου τότε δεν την θέλω αυτή τη δουλειά ρε φίλε. Δεν γουστάρω να με κρίνουν για την εμφάνιση μου. Μάθε ποιος είμαι, δοκίμασε αν μπορώ να τα καταφέρω κι αν όχι διώξε με. Αλλά μην με  κρίνεις μόνο με όσα βλέπεις. έχουν αλλάξει οι εποχές αγάπη μου, δεν το έμαθες ακόμα;

Ναι, το σώμα μου αλλάζει συνεχώς όπως και το δικό σου. Νομίζεις με χαλάει; Ίσα-ίσα. Μου αρέσει που όσο μεγαλώνω βλέπω τις αλλαγές στο σώμα μου. Έτσι είναι η ζωή. Λατρεύω να βλέπω τις διαφορές που κάνει ο χρόνος στο σώμα μου γιατί αυτές οι αλλαγές μου θυμίζουν πως ενώ μεγαλώνω, ωριμάζω και εξελίσσομαι. Ε τότε γιατί να με πειράζει αν με αυτή την εξέλιξη εξελίσσονται και τα “σημάδια” μου;

Δεν έχεις καταλάβει ακόμα πόσο πολύ τα αγαπάω. Πόσο πολύ γούσταρα που τα έκανα και πόσο πολύ τρελαίνομαι όταν τα βλέπω. Δεν έχεις καταλάβεις πως όταν έχω τις μαύρες μου, αυτά είναι που μου δίνουν δύναμη. Δεν έχεις καταλάβει πως όταν πέφτω αυτά με βοηθάνε να σηκωθώ. Δεν έχεις καταλάβει πως αυτά είναι  η δική μου ιστορία και δεν πρόκειται να αφήσω κανέναν να με κάνει να μετανιώσω έστω και για ένα δευτερόλεπτο. Ίσως αν με ήξερες λιγάκι μόλις τα έβλεπες αντί να με κατακρίνεις, να μου θυμώσεις ή να αρχίσεις τις ερωτήσεις, ίσως να μου έδινες μια αγκαλιά και να μου έλεγες “εγώ ξέρω γιατί το έκανες”.

Τότε ναι, ίσως και να ήξερες..