Κι όμως, έφτασαν. Τα πρώτα του γενέθλια. Η πρώτη μέρα γεμάτη «πως μεγάλωσες τόσο γρήγορα» κλισέ που κορόιδευα. Από την ώρα που ξημέρωσαν τα γενέθλιά του αισθάνομαι ένα γλυκόπικρο μούδιασμα – από τη μια κοντεύω να σκάσω από χαρά για το παιδί μου που έγινε ενός και από την άλλη νιώθω πως αποχαιρετάω για πάντα αυτό το μικρό, μικρό μωράκι που πήρα στην αγκαλιά μου ένα χρόνο πριν στο μαιευτήριο. Και πάνω που ήμουν έτοιμη να βυθιστώ σε αυτή τη γλυκιά μελαγχολία, και να μην κάνω σπουδαίους εορτασμούς πέρα από το να φτιάξω μια κρέμα με σοκολάτα και να σβήσουμε το κεράκι του οι τρεις μας, συνειδητοποίησα πως, πέρα από τον προφανή λόγο για πάρτι (το παιδί έχει γενέθλια), υπάρχουν αρκετοί ακόμη λόγοι γιατί το πράγμα σηκώνει τρικούβερτο γλέντι. Μερικοί από αυτούς:
1. Γιατί κατάφερα να τον κρατήσω 365 μέρες ζωντανό. Το προηγούμενο ρεκόρ μου ήταν ένα γλαστράκι βασιλικός, 15 μέρες.
2. Γιατί άντεξα τα ξενύχτια, έκανα το ρεκόρ αλλαγής πάνας από 10 λεπτά σε 10 δευτερόλεπτα, έζησα τα ασταμάτητα κλάματα και ό,τι άλλο συνεπάγεται με το να έχεις ένα νεογέννητο στο σπίτι.
3. Γιατί παρότι υπήρξαν εβδομάδες που δεν είχα κλείσει μάτι, δεν ξέχασα ούτε μια φορά ανοιχτό το μάτι της κουζίνας.
4. Γιατί το μωρό δεν έπεσε από την αλλαξιέρα, που ήταν και ο μεγάλος μου φόβος.
5. Γιατί ήπιε το σαπουνόνερο της μπανιέρας μονάχα μια φορά.
6. Γιατί έβαλα τα κλάματα ακούγοντας το κλάμα του μονάχα καμιά δεκαριά φορές.
7. Γιατί γλίστρησε και χτύπησε μονάχα δυο φορές (στην πραγματικότητα χτυπάει περίπου δύο φορές τη μέρα, αλλά πιάνω μόνο αυτές που κάνει μελανιά).
8. Γιατί δεν έβρισα καμία μαμά, όσο και να μου τάραζαν το νευρικό σύστημα.
9. Γιατί δεν έδειρα καμία μη – μαμά, όσο και να το ‘θελα.
10. Γιατί δεν απολύθηκα, παρότι ήμουν η πρώτη που έφευγε πάντα τρέχοντας από την δουλειά, τις συναντήσεις.
11. Γιατί έχασα 28 ολόκληρα κιλά, κι ας μη μου φαίνεται γιατί υπολείπονται άλλα 5.
12. Γιατί από εδώ και πέρα το μωρό δεν ανήκει πια στην κατηγορία “baby”, αλλά στην κατηγορία “toddler”. Και δεν ξέρω αν είναι καλό πράγμα αυτό (υποπτεύομαι πως όχι), ξέρω όμως ότι στα μαγαζιά υπάρχουν πολύ περισσότερα ρούχα για toddlers απ’ ότι για babies.
13. Γιατί δεν έπνιξα τον Αντρέα στον ύπνο του με το μαξιλάρι όσο ροχάλιζε την ώρα που το μωρό έκλαιγε γοερά.
14. Γιατί δεν πήρα διαζύγιο κι ας μην έχω παντρευτεί ακόμη.
15. Γιατί δεν πήρα ψυχοφάρμακα.
16. Γιατί τα δύσκολα πέρασαν (μέχρι να έρθουν τα επόμενα).
17. Γιατί με το παιδικό πάρτι έζησα την εμπειρία του να είμαι οικοδέσποινα σε κάτι που παλαιότερα μου έφερνε δάκρυα στα μάτια από το χασμουρητό της βαρεμάρας και τα κατάφερα περίφημα. Μπορεί η διακόσμηση του πάρτι να μην βρει τη θέση της στο Pinterest, αλλά για πρώτη φορά, ναι, τα πήγα πολύ καλά.
18. Γιατί ο αρκούδος, μου θυμίζει τον Θωμά μου– είναι και οι δύο ζουμεροί, χαριτωμένοι και γεμάτοι γλύκα! Το αγαπημένο μου ζαχαροπλαστείο ‘Taste by Me’ έφτιαξε την ωραιότερη τούρτα – υπερπαραγωγή αρκούδο (και μου έστειλε μαζί και τα πιο νόστιμα cupcakes και cake pops που έχω δοκιμάσει ποτέ).
19. Γιατί για λίγα χρόνια ακόμα δεν είμαι υποχρεωμένη να καλέσω γονείς που δεν συμπαθώ και να πληρώσω τρομακτικούς κλόουν.
20. Γιατί πήραμε φανταστικά καλόγουστα δώρα.
21. Γιατί ήταν ο πιο συναρπαστικός, συγκινητικός, υπέροχος χρόνος της ζωής μου.
22. Γιατί πριν από ένα χρόνο, ο Θωμάς μου έκανε το μεγαλύτερο δώρο. Κι έτσι και εγώ τώρα έχω γενέθλια, είμαι ένα χρόνο ΜΑΜΑ.
Ψυχούλα μου, χρόνια μας πολλά!
Τα φιλιά μου,
Γιώτα Απουτέ
