Και θα σου περάσει. Δραστικά κιόλας. Γιατί, αρκετά πια. Και με τα πισωγυρίσματα και με τα κολλήματα, τα οποία σου κάνουν μόνο κακό, και δεν σου προσφέρουν και τίποτα, σε τελική ανάλυση. Μία πρόσκαιρη ανακούφιση απλά, κάποιες νότες ηδονής, και αυτό ήταν. Μετά τον πρώτο καιρό όλα αυτά έχουν εξατμιστεί, το όποιο πάθος έχει πεθάνει οριστικά, και το μόνο που σε συνδέει μαζί του είναι η συνήθεια. Σκληρό; Αληθινό απλά…
Έχεις λοιπόν την απάντηση, δεν έχεις όμως και τον τρόπο, ώστε να αποτρέψεις να σε βαρέσουν σαν ηλεκτροφόρο καλώδιο οι επιπτώσεις της συμπεριφοράς αυτής. Όχι, δεν είσαι αβοήθητη, όσο κι αν προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου για το αντίθετο. Η σκέψη, ου μην και κοινή λογική, δίνουν τις απαντήσεις που χρειάζεσαι, και σου δείχνουν τον ορθό δρόμο, κάπου εκεί, που ετοιμάζεσαι να υποκύψεις στον πειρασμό του. Βάλε αυτά στο μυαλό σου, και κλείσε τα αυτιά στη φωνή των Σειρήνων:
Όσα σου έχει κάνει. Και φυσικά, όπως καταλαβαίνεις, δεν αναφέρομαι στα καλά, αλλά στις (πολύ) χειρότερες του φάσεις απέναντι σου. Δεν λέω ότι αναιρούνται όλες οι όμορφες στιγμές, αλλά, όπως και να το κάνεις, η πικρή γεύση που σου αφήνει, και κυρίως, όλο το κλάμα που έχεις ρίξει για πάρτη του, οφείλουν να σε κάνουν να οπισθοχωρήσεις ένα (μην σου πω και πολλά περισσότερα) βήματα…
Ο χαρακτήρας του (και οι εξ αυτού απορρέουσες συμπεριφορές). Στα ξεσπάσματα του βλέπεις τον αληθινό του εαυτό. Στην πίεση που σου ασκεί ως άνθρωπος, τις τάσεις ελέγχου του. Στο ότι θέλει να περνάει πάντα το δικό του, το πόσο λίγο σε υπολογίζει. Σε κάθε μικρή και μεγάλη έκφανση της καθημερινότητας σας, διακρίνεις κομμάτια ενός ανθρώπου που δεν σου αρέσουν καθόλου. Κι όμως, έκανες τουμπεκί, γιατί υπήρχαν άλλα (αμφίβολης αξίας κι αυτά, αλλά ας είναι), που σε κρατούσαν. Τώρα που διέβης το Ρουβίκωνα, τα βλέπεις να σε περιμένουν και πάλι στην άλλη όχθη, με κάποιες καραμελίτσες για ιθαγενείς να προσπαθούν να σε δελεάσουν (θλιβερά) και πάλι να διασχίσεις το ποτάμι. Στα αλήθεια, το σκέφτεσαι;
Τι θέλεις εσύ από τη ζωή σου. Διπλό το ερώτημα: α) ένα αγόρι, ένας σύντροφος είναι μέσα στο περιεχόμενο που θέλεις να της δώσεις; Αν η απάντηση είναι αρνητική, τότε δεν χρειάζεται να μιλάμε για ο,τιδήποτε άλλο. β) Αν ναι, είναι το συγκεκριμένο αγόρι το κατάλληλο για να της δώσει το νόημα που ονειρεύεσαι για εσένα, και να κάνει τα όνειρα σου πραγματικότητα; Η ανηλεής ειλικρίνεια είναι το βασικό χαρακτηριστικό σου που πρέπει να ενεργοποιήσεις εν προκειμένω. Μόνο έτσι θα μπορέσεις να καθοδηγηθείς σωστά, έτσι κι αλλιώς…
Οι παράλληλες και παράπλευρες επιπτώσεις. Κάθε επιλογή στη ζωή μας έχει συνέπειες. Έτσι κι εσύ, πρέπει να σκεφτείς, αν επιλέξεις να επιστρέψεις μαζί του, μήπως ανοίξεις τον ασκό του Αιόλου, και η θύελλα που θα ξεσπάσει, θα σε βαρέσει από εκεί που δεν το περιμένεις. Αναφέρομαι τόσο στην αντιμετώπιση των λοιπών ανθρώπων που έχεις στη ζωή σου, και τους οποίους, καλώς ή κακώς, πρέπει να λάβεις υπόψη, όσο και στα λοιπά επίπεδα της καθημερινότητας σου, τα οποία επηρεάζονται από την πιθανή σας επανένωση. Φυσικά, μπορείς να επιλέξεις να τα παραβλέψεις εντελώς. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι δεν θα παραγάγουν τα αποτελέσματα τους. Τα οποία και θα είναι μακροπρόθεσμα, έχε το στο μυαλό σου…
Το μέλλον! Ναι, το ξέρω, δεν γουστάρεις να κάνεις μακροπρόθεσμα σχέδια, και ζεις για το σήμερα, αλλά στα αλήθεια, σε ορισμένα πράγματα απλά οφείλεις να σκέφτεσαι μπροστά. Κι αν δεν μπορείς, θα γίνουν από μόνα τους, οπότε θα κληθείς να τα λουστείς απροετοίμαστη. Δεν σου ακούγεται κάπως τρομακτικό; Στην πράξη είναι πολύ περισσότερο. Αλλά και γενικότερα, δεν γίνεται, εφόσον γνωρίζεις πάνω κάτω με τι άνθρωπο έχεις να κάνεις, και έχεις περάσει διάφορα μαζί του, να μην τα λάβεις υπόψη, όταν έρθει η στιγμή της τελικής σούμας. Δεν είναι μόνο ζήτημα πρόληψης, αλλά και δικού σου αυτοσεβασμού. Τον οποίο καταπατάς, εφόσον επιλέγεις να δίνεις μπιρ παρά τον εαυτό σου σε έναν άνθρωπο, ο οποίος δεν έχεις ιδέα (ή δεν σε νοιάζει να μάθεις) πώς θα σου φερθεί από εδώ και πέρα. Μην το κάνεις αυτό στον εαυτό σου. Αξίζεις πολλά, και πιθανώς περισσότερα από αυτά, για τα οποία προορίζεις τον εαυτό σου. Διώξε μακριά, λοιπόν, τις ασυλλόγιστες σκέψεις και κοίτα πρώτα από όλα εσένα. Αυτή είναι η πρώτη και μοναδική σου προτεραιότητα. Μην το ξεχάσεις ποτέ αυτό…
