Είναι ένας «γρίφος» που χρησιμοποιείται συχνά στα σχολεία για να τεστάρει τη λογική σκέψη των μαθητών και τα παιδιά φαίνεται να έχουν τη δεξιότητα να τον λύνουν πολύ γρήγορα.
Παρότι για τα παιδιά είναι «ευκολάκι», πολλές φορές οι ενήλικοι χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να απαντήσουν στο απλό ερώτημα «σε ποια κατεύθυνση κινείται το λεωφορείο» και αρκετές φορές δίνουν τη σωστή απάντηση χωρίς να μπορούν να εξηγήσουν όμως πού βασίζεται το σκεπτικό τους.
Το National Geographic έφτιαξε μια εκδοχή του δημοφιλούς «γρίφου» με το κίτρινο λεωφορείο που είναι ολόιδιο στις δύο άκρες, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κανένα στοιχείο ως προς το ποια πλευρά του είναι το μπρος και ποια το πίσω.
Είναι ένας «γρίφος» που χρησιμοποιείται συχνά στα σχολεία για να τεστάρει τη λογική σκέψη των μαθητών και τα παιδιά φαίνεται να έχουν τη δεξιότητα να τον λύνουν πολύ γρήγορα.
Παρότι για τα παιδιά είναι «ευκολάκι», πολλές φορές οι ενήλικοι χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να απαντήσουν στο απλό ερώτημα «σε ποια κατεύθυνση κινείται το λεωφορείο» και αρκετές φορές δίνουν τη σωστή απάντηση χωρίς να μπορούν να εξηγήσουν όμως πού βασίζεται το σκεπτικό τους.
Το National Geographic έφτιαξε μια εκδοχή του δημοφιλούς «γρίφου» με το κίτρινο λεωφορείο που είναι ολόιδιο στις δύο άκρες, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κανένα στοιχείο ως προς το ποια πλευρά του είναι το μπρος και ποια το πίσω.
Το ερώτημα είναι «προς τα πού πηγαίνει το λεωφορείο» και η απάντηση είναι συνάρτηση μιας λεπτομέρειας που λίγοι παρατηρούν- ακόμα κι εκείνοι που απαντούν σωστά: στο γεγονός πως δεν φαίνονται οι πόρτες του.
