Υπάρχει μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα γύρω από τις σχέσεις, που και τα δυο φύλα πιστεύουν. Επειδή όμως εγώ είμαι ανήρ δεν μπορώ να μπω στο μυαλό σας (ποιος μπορεί;) οπότε θα σας πω για τους μύθους που πιστεύετε για εμάς. Για δικούς σας λόγους…
ΟΚ, μερικά πράγματα πλησιάζουν σε αυτό που νομίζετε, άλλα πάλι απέχουν παρασάγγας (fancy words day) από αυτό που έχετε πλάσει στον εγκέφαλο σας για εμάς. Όχι, δεν είμαστε και τα θύματα, αλλά μερικές αλήθειες πρέπει να ειπωθούν. Έτσι για τους τύπους βρε αδερφέ…
Μύθος #1: Όλα είναι sex
Αυτό είναι κοντά. Εμείς έχουμε το sex σαν μέσο αναγνώρισης, επιβολής και επιβεβαίωσης. Ναι, παίζει ρόλο στην ζωή μας αλλά όχι τόσο μεγάλο. Το σκεφτόμαστε σε συχνότητα που συναγωνίζεται τα σαρδάμ του Θοδωρή Δρακάκη, ωστόσο δεν είναι αυτοσκοπός. Γιατί το sex το βρίσκεις εδώ, εκεί και παραπέρα. Το δέσιμο; Οπότε μην νομίζετε πως όλοι οι άντρες θέλουμε από εσάς να μας… κάτσετε, ούτε ότι έχουμε στο μυαλό μας μόνο αυτό σαν ζητούμενο.
Μύθος #2: Θέλουμε μια γυναίκα που να λέει «ναι» σε όλα
Τι να κάνεις δίπλα σου έναν άνθρωπο που δεν έχει βούληση; Είναι άλλο να λέμε «Δεν θέλω γκρίνια» και άλλο να λες «Πετάει ο γάιδαρος» και να λέει «ναι» ο άλλος δίπλα. Όλοι θέλουμε μια γυναίκα δυναμική, ανεξάρτητη και ακομπλεξάριστη. Οι εποχές που ο άντρας ήθελε μια γυναίκα να λέει «ναι» σε όλα πέρασαν. Μαζί με τους 1ους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες…
Μύθος #3: Είμαστε πολυγαμικοί
Ναι, ένα μεγάλο ποσοστό είναι. Αλλά επειδή εσείς έχετε φάει την… φόλα, δεν σημαίνει πως όλοι είναι έτσι. Όποιος θέλει να ξενο… κοιτάξει, θα το κάνει είτε αγαπάει, είτε όχι. Αντίστοιχα οι γυναίκες. Όλα είναι θέμα σχέσης. Περνάς καλά, έχεις όσα ζητάς και έχεις κοντά σου έναν σωστό άνθρωπο; Τέλος. Μην σακουλιάζετε όλοι, όλους!
Μύθος #4: Τα θέλουμε όλα στο χέρι
Πάλι θα γυρίσουμε πίσω στα παλιά τα χρόνια. Όποιος θέλει κάτι, το παίρνει μόνος του. Όχι γυναίκες δεν τα θέλουμε όλα στο χέρι. Κοτζάμ γάιδαροι είμαστε, μπορούμε να βράσουμε ένα αυγό. Αν θέλετε εσείς να μας φτιάξετε έναν καφέ, ΟΚ. Αλλά δεν είμαστε τόσο άχρηστοι. Κάποια στιγμή μαθαίνουμε πώς να αυτοσυντηρούμαστε. Είτε με τον καλό, είτε με τον κακό τρόπο. Εξάλλου, δεν είμαστε άρρωστοι για να μας τα φέρνετε όλα στο χέρι. Μάλλον το αντίθετο πρέπει να γίνεται…
Μύθος #5: Δεν μας αρέσουν τα… γούτσου-γούτσου
Ναι, δεν θέλουμε να δείξουμε πως πίσω από την σκληράδα μας «ψοφάμε» για μια αγκαλιά ή για ένα παιδικό παιχνίδι (όχι με την σαρδελίτσα). Το παίζουμε σκληροί αλλά δεν είμαστε. Θέλουμε να δείχνουμε για να νιώθετε ασφάλεια δίπλα μας. Τώρα ποιος νιώθει ασφάλεια δίπλα σε ποιον δεν ξέρω, αλλά θα δείξει…
Μύθος #6: Δεν κλαίμε ή είμαστε συναισθηματικά απρόσιτοι
Βάλτε να δούμε μια φορά το Hatchiko. Τελείωσε εκεί το θέμα. Το κλάμα θα πάει τόσο κορόμηλο, που θα γυρίσουμε τόσο πίσω στην παιδική ηλικία που θα θυμηθούμε μέχρι και το ποδήλατο που δεν μας πήραν οι γονείς μας. Κλαίμε, απλά δεν θέλουμε να δείξουμε σημάδια αδυναμίας. Και όχι Γιώργο Μαζωνάκη! Οι άντρες και κλαίνε και πονάνε!
Μύθος #7: Είμαστε μαμάκηδες
Αυτό είναι το πιο εκνευριστικό. Είστε προκατειλημμένες πως αγαπάμε την μάνα μας σε σημείο… Norman Bates! Όχι, την σεβόμαστε, την αγαπάμε, αλλά δεν έχουμε κανένα Οιδιπόδειο σύμπλεγμα. Και μην ξεχνάτε πως η μαμά μας, μας έκανε τον άντρα που ερωτευτήκατε. Όχι η γειτόνισσα…
