Ο άνθρωπος είναι ένα πραγματικά παράξενο ζώο. Εξηγούμαι: ενώ σε όλη του τη ζωή (φαινομενικά) κυνηγάει τη χαρά και την ευτυχία, με ότι κι αν σημαίνει για τον καθένα από εμάς ξεχωριστά, όταν τελικά φτάσει ένα βήμα από αυτή, ακόμη κι όταν τη γραπώσει γερά και με τα δυο του χέρια, θα υπάρχει πάντα κάτι, μία μικρή ακίδα, μία ηλίθια δυσανεξία στο πίσω μέρος του μυαλού του, που θα τον αποτρέψει από το να την απολαύσει σε όλο του το εύρος.
Και από τα δύο κύρια πρωτεύοντα είδη ανθρώπου, ποιο είναι αυτό…
…στο οποίο η παραπάνω αρχή βρίσκει την καλύτερη εφαρμογή της; Το μάντεψες! Το δικό σου, βρε! Ίσως λόγω της έμφυτης υπεραναλυτικότητας σας, ίσως λόγω των αγχών και των ανασφαλειών που έχουν γίνει εξ απαλών ονύχων δεύτερο δέρμα σας, ίσως ακόμη και λόγω του ότι έχετε κυλιστεί σαν τρισχαριτωμένα γουρουνάκια στη λάσπη του θανάσιμου αμαρτήματος της απληστίας, το αποτέλεσμα παραμένει. Και γεγονότα, τα οποία πρέπει να σηματοδοτήσουν την ευτυχία για την ανταμοιβή των κόπων σου, και την επέλαση τους στη ζωή σου, γιατί ναι, είναι από μόνα τους ευτυχή, συνοδεύονται από διαταραχές και επιπλοκές στην υγεία σου, τις οποίες τα ίδια αυτά, άθελα τους προκαλούν.
Το σύνδρομο του άγχους από ευτυχή γεγονότα ή happy events stress-out syndrome, όπως μπορείς να το μεταφράσεις σχετικά αδόκιμα, πλήττει το μεγαλύτερο ποσοστό των γυναικών, όχι μόνο στον ανεπτυγμένο, αλλά και τον αναπτυσσόμενο κόσμο. Και εκδηλώνεται με σωματικές και ψυχολογικές διαταραχές κάθε είδους, οι οποίες εκκινούν από ένα κατά βάση χαρούμενο γεγονός, το οποίο επισκέπτεται τη γυναίκα στη ζωή της, σηματοδοτώντας μία μεγάλη αλλαγή, αλλά και μεγάλες προσδοκίες, τόσο από την ίδια, όσο και τον περίγυρο της. Η αδυναμία διαχείρισης της ορθής αντιμετώπισης, λοιπόν, από πλευράς της, οδηγεί ασφαλώς σε άγχος, νευρωτικές διαταραχές, ακόμη και σοβαρότερα επεισόδια, όπως επιπλοκές στην πίεση του αίματος, που οδηγούν μακροπρόθεσμα ακόμη και σε καρδιακά και εγκεφαλικά επεισόδια. Οι δε ψυχολογικές επιπτώσεις, είναι δύσκολες να υπολογιστούν σε ασφαλές μέγεθος. Είναι ίσως η πλήρης εφαρμογή του ευφημισμού «πεθαίνεις από ευτυχία». Στην κυριολεξία όμως…
Και επειδή σίγουρα κάτι σου θυμίζουν τα παραπάνω, σίγουρα, υπάρχει ολόκληρος σχετικός κατάλογος με τα πλέον στρεσογόνα για τις γυναίκες events, που φέρνουν τούμπα, και δυστυχώς όχι μόνο θετικά, τη ζωή σου. Δες σε ποιο από αυτά αναγνωρίζεις μία πλευρά του εαυτού σου και εντόπισε το παράδοξο που σου αφαιρεί όλη τη χαρά και καθίσταται επικίνδυνο για σένα:
- Διακοπές. Αυτό ακριβώς το γεγονός που περιμένεις όλο το χρόνο, για να αποφορτιστείς και να χαλαρώσεις, γυρίζει μπούμερανγκ. Το 63% των γυναικών, σύμφωνα με έρευνα του Expedia.com, συνδέουν τις διακοπές με τη λέξη «άγχος». Για να κανονιστούν τα πάντα στην εντέλεια, για να προλάβεις να δεις όσα πιο πολλά μπορείς, για να ξεκουραστείς καθεαυτό! Οι ίδιες οι διακοπές λοιπόν, όχι μόνο δεν λειτουργούν ως αγχολυτικό, αλλά αντίθετα τσιτώνουν και ταλαιπωρούν ακόμη περισσότερο τον οργανισμό. Αποτέλεσμα; Στο πέρας του, πάνω από το 30% δηλώνουν ότι επιστρέφουν ακόμη περισσότερο κουρασμένες από όταν έφυγαν…
- Νέα δουλειά ή προαγωγή. Οι υψηλές απαιτήσεις που συνοδεύουν και τα δύο, παρ’ όλες τις τιτάνιες προσπάθειες που κάνεις για να τα πετύχεις, όχι μόνο δεν σου επιτρέπουν να τα χαρείς, αλλά αντίθετα, σε οδηγούν στο τριπάκι του να δουλεύεις ακόμη πιο σκληρά, να είναι τα πάντα στην εντέλεια, να είσαι άψογη, τέλεια, μοναδική, ανεπανάληπτη. Και να τα δωδεκάωρα στα γραφεία, και να το άγχος που δεν σταματά λεπτό, και να οι 5 καφέδες την ημέρα, και το breakdown κάνει την εμφάνιση του προς το μέρος σου με γοργά βήματα…
- Νέος έρωτας. Όχι που θα έλειπε από τη λίστα. Το ψυχολογικό journal των ΗΠΑ “Psychology Today”, σε πρόσφατη έρευνα του, καταρρίπτει τον μύθο ότι μία νέα αγάπη κάνει μόνο καλό. Φέρνει και όλο το άγχος ανταπόκρισης απέναντι της, και όλες τις αβεβαιότητες περί του πόσο καλή είσαι για να τη διαχειριστείς μπλα μπλα μπλα., τα ξέρεις καλύτερα από μένα, με αποτέλεσμα: η καρδιακή λειτουργία να επιβραδύνεται κατά 5%, η αύξηση της αρτηριακής πίεσης να αυξάνεται ως και 10% και ο μεταβολισμός σου να κάνει ξέφρενο πάρτι αφ’ εαυτού, διαλύοντας τον κύκλο σου σε κομματάκια. Καταστροφή μου, ανάσα, ζωή μου, που λέει και το γνωστό κομμάτι, τελικά…
- Γενέθλια. Παρ’ όλα τα surprise partys και το ξέφρενο γλέντι στον Τσαλίκη το προηγούμενο βράδυ, η μελαγχολία που σηματοδοτεί το έτος που πέρασε, κατακάθεται στο πίσω μέρος του μυαλού σαν λάσπη, που κρατά στάσιμο το μυαλό και εντείνει τα συμπτώματα μελαγχολίας. Έρευνα γιατρών της Μασαχουσέτης σε βάθος ενός έτους, διαπιστώνουν ξεσάλωμα των σχετικών ορμονών τις ημέρες που προηγούνται και έπονται των γενεθλίων, και ποσοστά που σπάνε κάθε ρεκόρ εν σχέσει με όλο το υπόλοιπο έτος. Το οποίο επηρεάζει και όλη τη λειτουργία του καρδιοαναπνευστικού συστήματος, δυστυχώς…
- Κυριακές. Τις περιμένεις για να ξεκουραστείς, να χαλαρώσεις και να κάνεις ότι θέλεις, χωρίς το άγχος των καθημερινών υποχρεώσεων. Και όμως, ένα 46% των γυναικών, σε έρευνα του UK Mental Health Charity Mind, όταν ερωτώνται τι είναι αυτό που κυριαρχεί στη σκέψη τους κάθε Κυριακή, απαντά «φόβος για την εβδομάδα που ξεκινάει σε λίγο». Δεν είναι απίστευτο; Το άγχος για τη Δευτέρα που έρχεται και για το τι μπορεί να επιφυλάσσει ως έναρξη της νέας εβδομάδας υπερφαλαγγίζει κάθε πιθανότητα χαλάρωσης και τρώει σαν σαράκι τις πολύτιμες ώρες των Κυριακών…
Του τρελού; Θα μπορούσες να το πεις και έτσι; Ανησυχητικό; Αυτό σίγουρα. Και επειδή δεν είναι καιρός να το ρίχνεις πάλι σε χάπια και νέες θεραπείες, νομίζω ότι μόνη σου πρέπει να κάνεις τα κουμάντα σου και να δεις τι θέλεις, τι μπορείς να αντέξεις και κυρίως, πώς να διαχειριστείς ψύχραιμα και στα σωστά μεγέθη της την καθημερινότητα. Δϋσκολη καθώς είναι από μόνη της, έχει και ορισμένα γεγονότα που τη γλυκαίνουν, και της δίνουν νόημα, για να μπορείς να συνεχίζεις αυτό τον κουραστικό ανήφορο. Ορισμένα από αυτά, δε, τα περίμενες πως και πως, με τη μεγαλύτερη αδημονία του κόσμου, ή κόπιασες για να τα αποκτήσεις. Και φτάνοντας με το καρδάρι γεμάτο γάλα, του δίνεις μία μεγαλοπρεπή κλοτσιά και όχι μόνο το αφήνεις να το πιει το χώμα, αλλά το λούζεσαι κιόλας.
Δεν έχουν όλα τα γεγονότα εξ αρχής δεύτερες διαστάσεις και παραμέτρους. Ορισμένα από αυτά είναι εκεί απλά για να τα χαιρόμαστε, να περνάμε καλά μαζί τους και μέσω αυτών και να παίρνουμε δύναμη και κουράγιο. Η τακτική της υπονόμευσης τους, και το εξονυχιστικό ψάξιμο τους για να μπορέσεις να βρεις το κατάλληλο ελάττωμα για να τα αμαυρώσεις, και μαζί τους να μαυρίσεις και τον δικό σου ορίζοντα, δείχνουν το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος, το οποίο, πίστεψε με, δεν θες να αντικρίζεις κατά μέτωπο, γιατί μπορεί και να τρομάξεις. Το να μην μπορείς να χαρείς με τίποτα στη ζωή σου και παντού να βρίσκεις παγίδες, επικίνδυνες ατραπούς και κρυμμένες δόλιες πλευρές, μπορεί να σημαίνει εκδικητικότητα προς τον εαυτό σου, απλή ευήθεια (μακάρι να είναι αυτό), ακόμη και ψυχρότητα επαγγελματία serial killer. Ο οποίος δυστυχώς για σένα κατευθύνεται απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό και μόνο. Προξενώντας όμως τόση ζημιά, όσο το top 10 τους μαζί.
Τι θέλω να πω; Να χαίρεσαι με τις χαρές. Και να κλείνεις το μυαλό σου σε κάθε περαιτέρω σκέψη και δεύτερη διάσταση. Αυτή, ακόμη κι αν υπάρχει, θα έρθει και θα αντιμετωπιστεί κατάλληλα στην ώρα της. Που δεν είναι τώρα. Τώρα αυτό που έχεις να κάνεις είναι να μάθεις να απολαμβάνεις κάθε τι καλό και θετικό που έρχεται στο δρόμο σου, και να μη μαυρίζεις τις μέρες σου και την ίδια σου την υγεία, με το πιο αυτοκαταστροφικό κομμάτι του εαυτού σου. Και να το αφοπλίσεις έτσι αποτελεσματικά, περνώντας ένα επίπεδο παραπάνω, και παίρνοντας βαθιές ανάσες ευτυχίας. Αναγνωρίζοντας ότι η ζωή είναι πολύ ωραία τελικά. Και όλες τις χαρές που πρόκειται να σου φέρει, θα τις ζήσεις και απολαύσεις στο φουλ. Εκκωφαντικά και στη διαπασών…
