Οι μέρες σου είναι πάντα γεμάτες τρέξιμο, άγχος, δουλειά και πολλές, ατελείωτες, απειράριθμες υποχρεώσεις που δεν μοιάζουν να τελειώνουν ποτέ. Υπάρχουν ώρες και στιγμές που αισθάνεσαι το κεφάλι σου να καίει, το μυαλό σου να είναι ένα βήμα πριν την ηρωική έξοδο, κι εσένα την ίδια ένα βήμα πριν την ολική κατάρρευση.
Χαλάρωσε! Δεν είσαι η μόνη, και αυτό είναι το πλέον σίγουρο. Δεκάδες χιλιάδες άλλες γυναίκες εκεί έξω αντιμετωπίζουν το λατρεμένο νέο κόσμο…
με σθένος και αξιοπρέπεια, αν και όχι πάντα με εντελώς ικανοποιητικά αποτελέσματα απέναντι στην εγκεφαλική βαρβαρότητα που υφίστανται. Και αν παλιά, το burnout, δηλαδή το ολικό κάψιμο του εγκεφάλου ήταν η πρώτη ουσιαστικά εμφάνιση ορολογίας περί της νοητικής και σωματικής εξουθένωσης των εργαζομένων, πλέον νέες μόδες άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση τους.
Υπολογίζεται ότι η μέση εργαζόμενη γυναίκα σπαταλά περί τα 49 λεπτά κατά μέσο όρο ημερησίως σε δραστηριότητες σχετικές με το mail της: από απλά τσεκαρίσματα μέχρι απαντήσεις και όλα τα σχετικά, βοηθώντας έτσι στην ανάπτυξη ενός νέου συνδρόμου, του λεγόμενου e-mail stress, το οποίο ανταποκρίνεται στην αυξανόμενη αδυναμία και απόγνωση της να διαχειριστεί όλο τον όγκο των πληροφοριών που μοιάζουν να ξεπηδούν με ασύλληπτους ρυθμούς από την οθόνη του ηλεκτρονικού της ταχυδρομείου. Και το μυαλό βέβαια, πάει περίπατο: υπολογίζεται ότι χάνονται περί τις 8 μονάδες IQ λόγω της υπερφόρτωσης του εγκεφάλου μέσω της ενασχόλησης με τα καθημερινά mails.
Δεν είναι ωστόσο το μόνο σχετικό σύνδρομο. Τελευταία, έχει κάνει εντονότατη την εμφάνιση του άλλο ένα, αρκούντως ανησυχητικό, το επονομαζόμενο FOMO (από τα αρχικά της φράσης “fear of missing out”). Αντιπροσωπεύει δε, τη στενοχώρια και το άγχος της σύγχρονης εργαζόμενης γυναίκας, για το ότι με τα εξαντλητικά της ωράρια χάνει άλλες πτυχές της ζωής της, ή εν πάση περιπτώσει, τις παραμελεί και τις θέτει σε δεύτερη μοίρα: είτε λέγεται σχέση, είτε λέγεται γυμναστική, είτε φίλες, είτε χαλάρωση με ένα βιβλίο. Οδηγώντας την έτσι στο να πιστέψει ότι δεν είναι καλή σε τίποτα από όλα αυτά και στην ανάπτυξη συναφών ψυχολογικών προβλημάτων;
Που όμως εδράζονται όλα τα παραπάνω; Τι είναι αυτό από το οποίο εκκινούν όλα αυτά τα σύνδρομα νοητικής εξουθένωσης και σύγχυσης; Σύμφωνα με τους ειδικούς, δεν είναι τόσο ο όγκος και η ποσότητα των πληροφοριών, αλλά η ίδια η διαχείριση τους από το άτομο. Και όχι τόσο στο να είναι σωστή ή λανθασμένη, αλλά στο ότι η ίδια η διαδικασία της στερεί πράγματα από αυτό. Άλλα, που στο νου του προβάλλουν ως σημαντικότερα, που βρίσκονται εκεί έξω και με τα οποία δεν μπορεί να ασχοληθεί ακριβώς λόγω αυτής της ασχολίας με τα της δουλειάς και των υποχρεώσεων. Το δε σημαντικότερο είναι ότι ούτε το ίδιο το άτομο δεν γνωρίζει ποια είναι ακριβώς αυτά τα σημαντικότερα. Και όταν ερωτάται σχετικά, μπαίνει σε μία διαδικασία άσκοπων και αόριστων περιγραφών, χωρίς την παραμικρή συγκεκριμενοποίηση του ιδανικού αυτού, εξαιτίας της έλλειψης του οποίου υποφέρει.
Σου λέει αυτό κάτι και για τη δική σου κατάσταση; Ένιωσες ότι ταυτίζεσαι με κάποια από τα παραπάνω; Καθόλου απίθανο, καθώς τα σχετικά συμπτώματα εμφανίζονται τουλάχιστον σε 2 στις 5 εργαζόμενες γυναίκες στο δυτικό κόσμο. Τα αποτελέσματα είναι εμφανή και καταβλητικά. Η λύση; Η αποκόλληση από όλα αυτά και τα διαλείμματα χαλάρωσης, κατά τους ερευνητές. Μία βόλτα στο πάρκο, ένα τηλεφώνημα με κάποιον φίλο, ένα τσιγάρο, μπορούν να αποβούν σωτήρια.
Και κυρίως αυτό: η πραγματική αναρώτηση του τι είναι αυτό που πραγματικά λείπει από την καθεμία. Με αληθινή προσπάθεια και αποφασιστικότητα, όμως. Δεν είναι σίγουρο ότι θα το βρεις ή θα το ορίσεις. Πάντως, θα έχεις κάνει ένα βήμα πιο μεγάλο προς τον ορισμό του προβλήματος, και ένα ακόμη μεγαλύτερο σε μία λύση, που μπορεί να μην είναι οριστική, πάντως σίγουρα θα αποδειχθεί έστω και μερικώς ευεργετική για το νου και την ψυχή σου. Που είναι και ό, τι πολυτιμότερο έχεις, άρα δεν βλέπω γιατί να μην πολεμήσεις για τη σωτηρία τους με νύχια και με δόντια…
